در آستانه 16 آذر - ترسی بر دل سیاهشان افتاده که مپرس ؛ بیش باد .

تا همین جا هم ما پیروز شده ایم . ترسی بر دل سیاهشان افتاده است که مپرس . بیانیه های چپ و راستشان و تهدید و ارعاب های پوچ و توخالی صادر میکنند و در برابر ملتی آزادیخواه شاخ و شانه میکشند . سرعت اینترنت را به صفر نزدیک کرده اند و خبرنگاران را ممنوع از خبر رسانی . روسای دانشگاه ها را تفهیم امنیتی کرده اند و تمام قوایشان را بسیج . اگر اینهمه از ترس نیست ، پس از چه چیز است ؟ یاد لطیفه ای افتادم که در شب پیش از نبرد خالی از لطف نیست : چند تن دور آتشی نشسته بودند که گرگی به سمتشان یورش آورد . همه گریختند جز یکی . گرگ هم از آتش گریخت و دوستان بازگشتند به تحسین شجاعت آنکه فرار نکرده بود . از همان راه دور به آنها گفت ، به سمت من نیایید که در جای خود ریده ام ! حکایت مسئولین نظام است و رهبر فرزانه آنها . یاد آوری میکنم به او که ORS درمان خوبی برای اسهال است .