قهر در کلام ، بار دو معنا را بر دوش میکشد . اول خشم است . پس به ته مانده عقلای نظام میگویم - اگرهنوز عاقلی در آن جمع باشد - . خشم دانشجویان را جدی بگیرید که این نسل جوان ، به آنی ، پرچم سبزش را زمین خواهد گذارد و بیرق سرخ را بر خواهد گزید . جوان است و جویا . جوان است و قابلیت رادیکال شدن را دارد . جوان است و آگاه . جوان است و متعلق به زمان . از خشم آنان بترسید و در دلهای سیاه خود بگویید و تکرار کنید که مبادا این نسل به خشم در آید که موجی خشمگین ، کشتی به گل نشسته شما را آنچنان در هم خواهد نوردید که در حسرت تکه چوبی به قصد نجات ، در قعر منجلاب تاریخ غرق خواهید شد .
و اما قهر معنای دیگری هم دارد و آن ترک است و جلا . این معنا را به ملت هوشمند ایران یاد آور میشوم . از قهر دانشجویان بترسید که آنان آینده ساز وطن خواهند بود . به قهری اگر جلای وطن کنند و مرثیه ای بر فرار مغزها بخوانیم ، آینده ایران را به فنا داده ایم . بر ماست که با جمایت خود از این فرزندان دانشجوی وطن ، عشقمان را به آنان ثابت کنیم و دلشان را به ماندن در خانه پدری و مهر به مام میهن گرم نماییم .
16 آذر ، روزحمایت از دانشجویان فهیم و دلیر ایران .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر