آنروز همه میاییم .سپاه تو به عشق ساندیس و لشگر ما به خونخواهی هموطنانمان ؛ بترس .

قسم به فریاد آخر ، قسم به اشک لرزان مادر ، این تداوم راه شهیدان راه آزادی است . این حضور ، بر گردن ما چون دینی ادا نشده است . شهیدان راه آزادی ایران ، از ابتدای تاریخ تا این دوشهید آویخته بر دار حرامیان تمامیت خواه ، یک هدف داشته اند . ایرانی آزاد و آباد . ایرانی برای همه ایرانیان . ایرانی که مام میهن به فرزندانش ببالد و سرزمین پدری افتخار کند به نام زیبای وطن .
من و تو ، فرزندان این خاکیم و دل در گرو این مرز و بوم داریم . تو در لشگری ایستاده ای که برادران و خواهرانت را تنها به جرم فریاد آزادی گردن میزنند و من در میان موجی هستم که میروبد و میبرد این تفکر تمامیت خواه را که تو را به ساندیسی تحقیر میکند و مرا به جرم اندیشه ای برخاک می افکند .
برادرم . خواهرم . هم میهنم . به ملتی بپیوند که با آغوشی باز پذیرای حضورت است و بدان که در فردای ایران آزاد ، این ملت بزرگ ، شاید ببخشد اما هیچگاه فراموش نمیکند آنانی را که رو در رویش ایستادند و عطش  ضحاک زمان را به خون جوانان وطن سیراب کردند . آن روز ، روز 22 بهمن ، همه میاییم . به ملت بپیوندید که این آخرن فرصت است .