دوستان منع کنندم که چرا دل به تو دادم بايد اول به تو گفتن که چنين خوب چرايي
عشق به ايران ، عشق به آزادي و آبادي ايران ، بر آنم داشته تا جوهري در قلم هست و خوني در رگ ، از پاي ننشينم و هر آنچه در بضاعتم است به ميدان آورم . شايد بيش از بضاعت گاهي راه آمده ام و لافي زده ام که البته در جنگ ، صلاح ميدانم . گاهي کد هاي اشتباه داده ام براي بقا که نداند آنکه شب هنگام بر در ميکوبد ، نور را در کجاي خانه نهان کرده ام . گاهي خلاف جمع گفته ام که البته بر اساس ايده و آرمان خودم است و نگفتن را گناهي بيشتر ميدانم تا گفتن مجيز و همراهي ظاهري را .
بيش از 800 لينک زده ام در فضاي بالاترين که حداقل 600 تاي آن به قلم خودم است و توليد محتوا و از همه آنها دفاع ميکنم که هيچ کدام را بي دليل ننوشته ام .
از قضيه 22 بهمن و لينکهاي تندي که در رد پيشنهاد تروا داده بودم تا برسد به آن روز کذايي و بعدالظهر آنروز که نوشتم اين هديه اي بود که حکومت تقديم شد ، ديگر به راستي شدم عامل مشکوک و از سوي عزيز ترين دوستان محکوم شدم به نفاق و حيله گري و گاها مزدوري حکومت .
از ايراداتي که بر من وارد ميکنند ، يکي هم اين است که چگونه من در ايرانم و اين چنين راحت و شفاف مينويسم آنچه به ذهن معيوبم ميرسد و تا کنون هم گير نيفتاده ام . گويي مزيتي شده است بازداشت شدن و در دام پوسيدن .
بر دوستان خرده اي نميگيرم که فضاي فاشيستي حاکم و پنهان شدن ما پشت اين نامهاي کاربري و تناقضات حاصله ، هزار مشکل دارد و يکي هم همين حس بي اعتمادي است .
تنها بسنده ميکنم بر اين خاطره که چند ماه پيش ، وصيت نامه اي نوشتم که لينک آنرا در بالاترين هم گذاشتم تا در صورتي که به محاق رفتم ، نقشي بماند تا يادمان نرود که سايت ، دلي کوچک داشت اما همان را هم وقف نام بزرگ ايران و آرمان آزادي کرده بود .
لينک وصيت نامه را تکرار ميکنم تا به خودم ياد آوري کنم که :
تا آخر ايستاده ام
عشق به ايران ، عشق به آزادي و آبادي ايران ، بر آنم داشته تا جوهري در قلم هست و خوني در رگ ، از پاي ننشينم و هر آنچه در بضاعتم است به ميدان آورم . شايد بيش از بضاعت گاهي راه آمده ام و لافي زده ام که البته در جنگ ، صلاح ميدانم . گاهي کد هاي اشتباه داده ام براي بقا که نداند آنکه شب هنگام بر در ميکوبد ، نور را در کجاي خانه نهان کرده ام . گاهي خلاف جمع گفته ام که البته بر اساس ايده و آرمان خودم است و نگفتن را گناهي بيشتر ميدانم تا گفتن مجيز و همراهي ظاهري را .
بيش از 800 لينک زده ام در فضاي بالاترين که حداقل 600 تاي آن به قلم خودم است و توليد محتوا و از همه آنها دفاع ميکنم که هيچ کدام را بي دليل ننوشته ام .
از قضيه 22 بهمن و لينکهاي تندي که در رد پيشنهاد تروا داده بودم تا برسد به آن روز کذايي و بعدالظهر آنروز که نوشتم اين هديه اي بود که حکومت تقديم شد ، ديگر به راستي شدم عامل مشکوک و از سوي عزيز ترين دوستان محکوم شدم به نفاق و حيله گري و گاها مزدوري حکومت .
از ايراداتي که بر من وارد ميکنند ، يکي هم اين است که چگونه من در ايرانم و اين چنين راحت و شفاف مينويسم آنچه به ذهن معيوبم ميرسد و تا کنون هم گير نيفتاده ام . گويي مزيتي شده است بازداشت شدن و در دام پوسيدن .
بر دوستان خرده اي نميگيرم که فضاي فاشيستي حاکم و پنهان شدن ما پشت اين نامهاي کاربري و تناقضات حاصله ، هزار مشکل دارد و يکي هم همين حس بي اعتمادي است .
تنها بسنده ميکنم بر اين خاطره که چند ماه پيش ، وصيت نامه اي نوشتم که لينک آنرا در بالاترين هم گذاشتم تا در صورتي که به محاق رفتم ، نقشي بماند تا يادمان نرود که سايت ، دلي کوچک داشت اما همان را هم وقف نام بزرگ ايران و آرمان آزادي کرده بود .
لينک وصيت نامه را تکرار ميکنم تا به خودم ياد آوري کنم که :
تا آخر ايستاده ام
دوست نازنین آنقدر کارت امیدآفرین و تلاشت با ارزش است که نیازی به بیان نیست . . .
پاسخحذفچقدر منصفانه گزارش می دهی و چقدر نجیبانه حدیث نفس می کنی . . .
13 آبان و 22 بهمن را که در هر دواز شمال برایشان آمدم درست از همان دریچه ای دیدم که تو گفتی . . .
عاشورا که تمامش پیروزی بود . . .
هنر آنجاست که روزهای نقصان را منصفانه گزارش و تفسیر کنند . . .
بنا بر بریدن نیست
آزادی ناگزیر است
.
.
.